Şu anda piyasada olan “Sürdürülebilir Gelecekler İçin Eğitim ve Öğrenme: Çevre ve Değişim İçin 50 Yıllık Öğrenme” kitabı, çevre eğitiminin 1972 Stokholm Konferansı’ndan günümüze kadar olan evrimini kapsamlı bir şekilde analiz ediyor. Hollanda Hükümeti tarafından finanse edilen bu açık erişimli yayın, Routledge üzerinden ve Açık Erişim başlığı olarak mevcuttur.
Yazarlar Thomas Macintyre, Daniella Tilbury ve Arjen Wals, eğitimsel anlatılar ve uygulamaların nasıl dönüştüğünü inceleyerek, çevresel öğrenmenin politika ve uygulamalarda artan önemini vurguluyor.
Aşağıda bu kitabın neler sunduğuna dair bir bakış sunuyoruz.
Tarihsel Bağlam ve Evrim
Kitap, çevre eğitiminin altı farklı dönemdeki gelişimini izliyor:
- 1970’ler: Bilgilendirme ve Deneyim
Bu dönemde eğitim, çevre sorunları hakkında farkındalık oluşturma ve doğayla bağlantı kurma amacıyla deneyimsel öğrenmeye odaklanıyordu. - 1980’ler: Araştırma ve Çözüm
Problem çözme ve bilimsel araştırmaya vurgu yapıldı; öğrenenlerin çevresel zorlukları tanımlayıp çözmeleri teşvik edildi. - 1990’ler: Yeniden Düşünme ve Katılım
Bu dönem eleştirel düşünme ve aktif katılımı ön plana çıkardı, öğrenenleri mevcut paradigmaları sorgulamaya ve çevresel eyleme katılmaya teşvik etti. - 2000’ler: Bağlantı Kur ve Değiştir
Eğitim, çeşitli sürdürülebilirlik sorunlarını birleştirerek, sistematik düşünceyi teşvik ediyor ve çoklu düzeylerde değişim için savunuculuk yapıyordu. - 2010’lar: Geleceği Yeniden Çerçeveleme ve Dönüşüm
Dönüştürücü öğrenmeye odaklanarak, bireylerin sürdürülebilir gelecekleri düşünmelerini ve bu yönde çalışmalarını teşvik etti. - 2020’ler: Yeniden Canlandırma ve Geçiş
Günümüz on yılı, yenilenme ve geçişe vurgu yapıyor, sürdürülebilirlik eğitimi için yenilikçi yaklaşımları birleştiriyor.
Her bölüm bu temaları derinlemesine inceliyor, tarihsel olayların etkilerini ve eğitimdeki değişen sürdürülebilirlik söylemlerini analiz ediyor.
Eğitimin Sürdürülebilirlikteki Rolü
Yazarlar ayrıca eğitimin sürdürülebilirlik sonuçlarını nasıl etkilediğini inceliyor:
- Çevre sorunları hakkında farkındalık yaratmak.
- Öğrencileri eleştirel düşünce ve problem çözme araçlarıyla donatmak.
- Küresel karmaşık sorunlara sistemik yaklaşımları teşvik etmek.
Kitap, bu eğitimsel uygulamaların politika yapımında ve topluluk eylemlerinde çevresel konuları nasıl yukarı taşıdığını, küresel tartışmalarda sürdürülebilirlik eğitiminin artan önemini vurguluyor.
Yapay Zekanın Rolü
Kitabın önemli bir yönü, Yapay Zeka’nın (AI) dijital ve yeşil gündemler arasında potansiyel bir köprü olarak incelenmesi, daha akıllı çevresel yönetim ve sürdürülebilirliğe yönelik yenilik fırsatları sunmasıdır. Ancak, yazarlar veri gizliliği, insan kararlarının algoritmalara devri, artan eşitsizlikler ve AI altyapısının çevresel etkileri gibi endişeleri de ele alırlar.
Gelecek Zorluklar ve Fırsatlar
Son bölümler çevre eğitiminin geleceğini değerlendirerek şunlara vurgu yapıyor:
- Eğitim, bilim ve politikayı birleştiren disiplinler arası yaklaşımlara ihtiyaç.
- Küresel krizleri ele almak için yenilenme ve işbirliği kültürü geliştirme önemi.
- Dijital araçlar ve küresel ortaklıklar aracılığıyla sürdürülebilirlik eğitiminde yenilik fırsatları.
Kitap, eğitim sistemlerini sürdürülebilir bir gelecek için dönüştürücü platformlar olarak yeniden tasarlamak için uygulanabilir stratejiler öneriyor.
Hedef Kitle ve Etki
Peki, bu kitabın hedef kitlesi kimdir? Görünüşe göre oldukça çeşitli, bunlarla sınırlı olmamak kaydıyla:
- Bilim Adamları ve Araştırmacılar: Sürdürülebilirlik eğitimindeki tarihsel eğilimler ve ortaya çıkan fırsatlara dair içgörüler.
- Eğitimciler ve Uygulayıcılar: Müfredatlara sürdürülebilirlik entegrasyonu için pratik örnekler ve çerçeveler.
- Politika Yapıcılar ve Aktivistler: Sürdürülebilirlik hedeflerine ulaşmak için eğitimi kullanma konusunda rehberlik.
Yazarların disiplinler arası uzmanlığı ve UNEP ve Stockholm+50 gibi önde gelen küresel figürler ve organizasyonlarla işbirlikleri, bu kitabı çevresel öğrenme ve eyleme yatırım yapan herkes için kritik bir kaynak haline getiriyor.
Yapay Zeka: Çift Taraflı Bir Kılıç
Kitabın önemli bir yönü, Yapay Zeka’nın (AI) dijital ve yeşil gündemler arasında potansiyel bir köprü olarak incelenmesi, daha akıllı çevresel yönetim ve sürdürülebilirliğe yönelik yenilik fırsatları sunmasıdır. Ancak, yazarlar veri gizliliği, insan kararlarının algoritmalara devri, artan eşitsizlikler ve AI altyapısının çevresel etkileri gibi endişeleri de ele alırlar.
Çevre Eğitiminin Evriminin Kapsamlı Bir Keşfi
Eleştirmenler Sürdürülebilir Gelecekler İçin Eğitim ve Öğrenme: Çevre ve Değişim için 50 Yıllık Öğrenme adlı eseri, çevre eğitiminin evrimini ve küresel sürdürülebilirlik zorluklarını ele almadaki rolünü kapsamlı bir şekilde incelemesi nedeniyle geniş çapta övdü.
İşte uzman değerlendirmelerinden ana noktaların bir özeti:
- Tarihsel Derinlik: Kitabın beş on yıllık çevre eğitimi analizindeki detaylı anlatımı açıklık ve titizlik açısından övgüyle karşılanıyor. Eleştirmenler, yazarların eğitimi değişen küresel sürdürülebilirlik söylemleri ile bağlamlaştırmalarını takdir ediyor.
- İleriye Dönük Perspektifler: Yapay Zeka (AI) üzerine odaklanması ve bunun sürdürülebilirlik için dönüştürücü bir araç olarak potansiyeli bu kitabı ayırıyor. Eleştirmenler, AI’nın rolü konusundaki iyimserliğini övüyor, ancak veri gizliliği endişeleri ve eşitsizlikler gibi risklerle ilgili dengeli tartışmayı da takdir ediyorlar.
- Erişilebilirlik: Açık erişim imkanı ve on yıllık dönemler halindeki yapısı, hem akademisyenler hem de uygulayıcılar için kitabı son derece erişilebilir kılıyor.
- Bilimsel Titizlik: Kitabın kapsamlı araştırmalara dayanması ve Tony Juniper, Marcia McKenzie ve Teresa Ribera gibi uzmanların görüşlerini içermesi, güvenilirlik kazandırıyor ve anlatısını zenginleştiriyor.
Uzmanlardan Eleştirmen Övgüleri
- Dr. Marcia McKenzie (Melbourne Üniversitesi): Kitabı çevre eğitiminin tarihini ve gelecekteki potansiyelini anlamak için “temel okuma” olarak övüyor.
- Roel van Raaij (DuurzaamDoor Programı): “Daha iyi bir gelecek için strateji olarak öğrenme” üzerine odaklanmasını takdir ediyor ve teori, uygulama ve yaşanan deneyimleri harmanlamasını öne çıkarıyor.
- Dr. Lisa Siegel (AAEE): Çevre eğitimcilerin miraslarını tanırken okuyucuları gelecekteki zorluklara hazırlama konusundaki ikili rolünü vurguluyor.
- Dr. Tony Juniper CBE: Sürdürülebilirlik eğitimindeki başarıları ve gelecek hedeflerini anlatan “parlak ve zamanında bir özet” olarak övüyor.
Bizim bakış açımızdan, çevre eğitimi konusunda güçlü bir geçmişi olmayan okuyucular için tarihsel bilgi yoğunluğunun biraz bunaltıcı olabileceğini fark ettik. Kitabın AI konusuna odaklanması değerli olmakla birlikte, teknolojik yönler, özellikle eğitimciler için pratik uygulamalar açısından daha derinlemesine incelenebilirdi.
Yazarlar Hakkında
- Thomas Macintyre: Sürdürülebilirlik için dönüştürücü ve katılımcı öğrenme konusunda uzmanlaşmış araştırmacı.
- Daniella Tilbury: Cambridge Üniversitesi, St Catharine College’de Onursal Üye; Avrupa Komisyonu Yeşil Dönüşüm için öğrenme konusunda danışman; Birleşik Krallık hükümetinin Avrupa Ekonomik Komisyonu’nda eğitim ve çevre konularında odak noktası.
- Arjen Wals: Wageningen Üniversitesi’nde Sosyo-Ekolojik Sürdürülebilirlik için Dönüşüm Öğrenimi Profesörü; UNESCO Sosyal Öğrenme ve Sürdürülebilir Gelişme Başkanı.
Farklı yaklaşılan bazı unsurlara rağmen, bu kapsamlı çalışma, sürdürülebilirlik eğitimi, çevre araştırması, politika ve öğretmen eğitimiyle uğraşan akademisyenler, araştırmacılar, politika yapıcılar ve uygulayıcılar için değerli bilgiler sunmaktadır.